به نقل از «طرفداری»

امیر عرب براقی مقابل دوربین طرفداری: رمز موفقیم خروج از مدرسه بود؛ کاری کردم از مدرسه اخراجم کنند تا به فوتبال برسم!

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۹۸۳۳۶

امیر عرب براقی در ادامه گفتگوهای نوروزی، میهمان استودیو طرفداری بود. تماشگر بخش اول این گفتگو هستید

گفتگوهای نوروزی طرفداری ادامه دارد و در این بخش یک چهره برگزیده دیگر مقابل دوربین طرفداری قرار گرفته است. امیر عرب براقی، داور بین المللی فوتبال ایران میهمان استودیو طرفداری بود.

آغاز این گفتگو صحبت درباره خط خوردن لحظه آخری نام امیر عرب براقی از لیست داوران بین المللی فوتبال ایران طی دو سال پیاپی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از او پشت پرده این ماجرا را پرسیدیم. گفتگو به سوالات نوروزی و دوران کودکی و مدرسه رسید. همچنین از امیر عرب براقی پرسیدیم حقیقت دارد که پدرش را در یک مسابقه اخراج کرده است؟

این گفتگو امروز و فردا در دو قسمت تقدیم شما می شود. بیننده و خواننده بخش اول آن هستید:

سلام و درود به مخاطبین طرفداری، در یکی دیگر از روزهای نوروز ۱۴۰۲ در کنار شما هستیم. امروز هم کنار من یکی از چهره های برگزیده برتر ۱۴۰۱ نشسته است. امیر عرب براقی داوری که یکی از چهره های برگزیده در سال ۱۴۰۱ بود. امیر عرب براقی سلام و به رسانه طرفداری خیلی خوش آمدید.

با عرض سلام و ادب به شما و مخاطبین سایت طرفداری، سال نو را به شما تبریک می گویم. امیدوارم سال جدید سالی خوب، توام با شادی و سلامتی و جیبی پر از پول برای مردم ایران باشد.

قبل اینکه صحبت را شروع کنیم این مقدمه را بگویم، نام امیر عرب براقی در سال ۱۴۰۱ در لیست داور های بین المللی قرار گرفت. به همین دلیل در سال های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ یکی از نام های برگزیده رسانه طرفداری بودند.

با این مقدمه میخواهم شروع کنم؛ سال ۱۴۰۱ را چگونه سپری کردید؟

سال ۱۴۰۱ برای من سال مهمی بود. امسال سالی بود که به خودم قول دادم که وارد لیست بین المللی شوم و خدارو شکر این اتفاق رخ داد. تمام تلاشم را کردم که تا وقتی لیست را اعلام میکنند نامم جزو این لیست باشد. خدا را شکر به هدفم رسیدم. بعد از آن هم وارد مسابقات شدیم و سعی کردم قصاوت هایم کم اشتباه باشد. و خدارو شکر به چیزی که در ذهن داشتم رسیدم.

شما چندسال نامتان در لیست بین المللی بود و در لحظه آخر از این لیست خارج میشد. یکی دوسال این اتفاق تکرار شد. پشت پرده این اتفاق چه بود؟

من سال ۲۰۲۰ که وارد این لیست شدم. من به همراه خانم آتنا لشنی در آکادمی Afc فعالیت میکردم. ایشان هم در لیست کمک داور های بین المللی هستند. آقای ممبینی که آن موقع هم جزو هیئت رئیسه هم بودند، رئیس کمیته داوران شدند. سال ۲۰۲۰ با توجه به اینکه خودشان از ناظران AFC بودند، رویکردی که از AFC سراغ داشتند من را در این سال وارد لیست داوران بین المللی کردند. بعد از اینکه من وارد لیست شدم، ۱۲ قضاوت در لیگ برتر انجام دادم. اشتباه تاثیر گذاری در آن فصل نداشتم. در عصر ارتباطات خیلی راحت می توانید با یک سرچ بفهمید که در آن سال من اشتباهی نداشتم. و عملکرد خوبی داشتم تا سال ۲۰۲۱ که مجدد میخواستند لیست را اعلام کنند و یک جابجایی کوچک رخ داد، آقای ممبینی رفت و آقای اصفهانیان تشریف آوردند، از ما مدارک را گرفتند و چیز خاصی نبود که من بخواهم نگران باشم. من در اکادمی AFC بودم، و کارنامه من مشخص بود. و عملکردی که در ایران داشتم در ۲۸ سالگی عملکرد خوبی بود و خود AFC رضایت داشت. مدارک را از ما خواستند و لیست را ریجستر کردند و من در لیست بین المللی بودم. بعد متوجه شدم دوستان از روی دشمنی که داشتند چند نفر را برده و از آنها امتحان و تست گرفته بودند. و تصمیم گرفته بودند که این عزیزان حتما داخل لیست باشند. حالا از اتفاقات پیش آمده اطلاعی ندارم و قضاوت نمیکنم. شبانه تصمیم گرفتند در لیست نباشم. اگر بخواهم وارد جزییات شوم باید بگویم این اتفاق در سال ۲۰۲۱ افتاد.

با این پیش زمینه منفی که وجود داشت، نگران این نبودید که این اتفاق یکبار دیگر تکرار شود؟

نه، خدا را شکر بعد از تغییراتی که رخ داد و آقای افشاریان در رأس کمیته داوران قرار گرفت. حداقل یک مقدار آن دیدگاه عوض شد. آقای افشاریان یک رفتار پدر پسر گونه با داوران دارد. شما میتوانید راحت با او حرف بزنید. در همان مقطع با من تماس گرفتند و یکسری صحبت های منطقی کردند که من پذیرفتم. فقط از من خواست تمرکزم را برای آینده بگذارم. این دوسال خیلی سخت برایم گذشت. شب هایی بود که نتوانستم بخوابم. از آنجایی که بچه جنوب شهر هستم، گفتم صبر میکنم و حقم را میگیرم. ایستادم و از یکسری آدم ها که نمیدانم چگونه با وجدان خودشان کنار می آیند حقم را گرفتم. امیدوارم خدا این افراد را به راه راست هدایت کند. 

بعد از اینکه شما وارید لیست شدید، دیگر فرد خانواده یعنی علیرضا فغانی را از لیست کنار گذاشتند.

در مورد آقای فغانی بخواهم صحبت کنم، درسته ما یک نسبت فامیلی با یکدیگر داریم، اما رزومه ایشان مشخص است. او داور لول بالایی در سطح آسیا و حتی جهان بوده است. نمیدانم که چه تصمیمی گرفته شده که ایشان نباشد و من باشم، برای همین نمیتوانم در این باره نظری بدهم. رزومه ایشان مشخص است.

از همینجا سال را به آقای فغانی تبریک میگوییم، این توضیح را به مخاطبین طرفداری بدهم که امیر عرب براقی، برادر همسر علیرضا فغانی و همچنین ایشان پسر آقای عرب براقی داور با سابقه کشورمان هستند. رسم هست در خانواده که همه به سراغ داوری بروند؟

رسم نیست؛ من تک پسر و بچه آخر هستم. پدرم دوست داشت هرجا می رود من را ببرد و متاسفانه از ۵ سالگی من را به زمین فوتبال میبرد. این شد که ما وارد این مسیر شدیم. وقتی سن مان کم بود حالت توپ بازی داشت برای ما، نمیدانستیم زمان که میگذرد اعتیاد آور می شود و امکان رها کردن آن نیست. در باشگاه احسان ری شهر ری بازی میکردم. مجید عزیزیان بودند که از جیب هزینه میکردند که یکسری بچه از جنوب شهر بیایند. آن موقع بازی های مدارس فوتبال برگزار میشد. در سال ۸۳ زمان آقا محمد یاوری به تیم ملی هم دعوت شدم. بعد از آن تصمیم گرفتم بدلیل علاقه ام به سمت داوری بیایم.

من یک ماجرا از شما شنیدم که در مسابقات شهرداری پدرتان را از زمین اخراج کردید

پدر مادر من عقاید بسیار متفاوتی از من دارند. شاید بدلیل اختلاف سنی است. پدرم شخصیت آرامی دارد، او چون کارمند شهرداری بود، سرپرست تیم شهرداری بود. هی دستور میداد و میگفت اینکارو کنید من هم عصبانی شدم و گفتم شما سرپرست تیم هستید لطفا روی نیمکت بنشینید. این بود که وقتی وارد زمین می شود حتی دوست ندارم پدرم به من بگوید که چه کاری انجام دهم. بعد ها هم مسئول برگزاری مسابقات بودند، میگفتم اگر نمیخواهید من بروم. این کنتاک را همیشه داریم. 

به عملکرد داوری اعتراض میکردند؟

نه، میگفتند آرام کنید و به آرامش دعوت کنید. در صورتی که همیشه آرامش نمیتواند خوب باشد برای یک بازی. کسی که داور هست، وظیفه برقراری عدالت را در زمین دارد. من و پدرم دوست های خوبی هستیم، اما در زمین خودم بهترین دوست خودم هستم. خودم را بیشتر از همه دوست دارم در زمین. هر بار هم گفتم اگر نمی خواهی قضاوت کنم من بروم.

شب که به خانه برگشتید اخراج نشدید؟

نه در خانه مادرم رئیس کل هست. برای همین خیلی اجازه نمیدهد. در آنجا باید غذا آماده کنید و ظرف شستن را تمرین کنید.

یکسری فوتبالیست ها میگویند، اگر به حرف امیر عرب براقی گوش ندهید لج می کند و یک راهی پیدا می کند که به شما کارت زرد نشان دهد. و حرف گوش نکردن را تلافی کند، شما تایید میکنید؟

بعنوان داور وقتی وارد زمین می شوم یکسری خط قرمز ها دارم. تصمیمات داوری گاهی به ضرر یک تیم است. من به بازیکنان احترام میگذارم و انتظار احترام متقابل او به تیم داوری را دارم. وقتی یک موردی از ما خواسته می شود که برخلاف قوانین بازی است. خب طبیعتا ما با آنها برخورد میکنیم. اگر نخواهد برخورد باشد پس داور برای چه حضور دارد. ولی لج کردنی نیست. من با کسی با ذهنیت و لج وارد زمین نمی شوم. هیچ کاری به غیر از قوانین بازی انجام نمی دهم

این ذهنیت را که گفتید من یاد یک مصاحبه با یکی دیگر از داور ها یعنی آقای سیدعلی داشتم، یک نکته جالبی را گفت، گفت یکی از بازیکنان را سال قبل اخراج کرده بودم، و بازی بعدی حس میکردم با ترس دارد به من نگاه میکند. گفت رفتم و با آن صحبت کردم که آن بازی تمام شده و به بازی ات ادامه بده. من مشکلی با تو ندارم. اتفاق مشابه ای با این داشته اید؟

اتفاقا همه آنها که خارج از فوتبال من را میشناسند باید با آنها صحبت کنید. تمام سعیم را میکنم که آدم نچسبی نباشم. خارج از فوتبال جور دیگری هستم. بالاخره زندگی ما فقط فوتبال نیست. ما در زندگی فوتبال داور هستیم. در خیابان و خانه خودمان داور نیستیم. میگیم میخندیم و شوخی میکنیم. در زمین فوتبال هم هرکسی سبکی برای خودش دارد. تا روزیکه در داوری هستم، طبق خط قرمز ها و حد و حدودیکه مشخص کرده ام رفتار میکنم. حتی اگر به قیمت مصاحبه های آقایان باشد. هیچ ایرادی هم ندارد.

پیش آمده که در محیطی غیر از محیط کار امیر عرب براقی کارت قرمز از کسی دریافت کند؟ 

بله خارج از داوری فرق میکند. بعضی وقت ها همکاران از ما ناراحت میشوند و ما. معذرت خواهی میکنیم. خیلی ها ازمن ناراحت شدند و سعی کردم آنهاییکه نباید ازمن ناراحت شوند از آنها معذرت خواهی کنم. یکسری هم ناراحت شدند و گفتم بگذار ناراحت بمانند مهم نیست.

در دانشگاه و مدرسه سابقه اخراج داشتید؟

در ابتدایی نمراتم خیلی خوب بود و همگی ۲۰ بود. یک مقدار که سن بالا رفت فوتبال تاثیرش را در زندگی ام نشان داد. کنترل تمام چیزها در دست مادرم بود و  او اصرار داشت که درس را اولویت بگذارم. مادرم اصلا از فوتبال خوشش نمی آمد. همیشه ناراحت است که پدرت رفت چرا تو هم دنبال او رفتی. مادرم از قصد مدرسه ام را یکجایی نوشت که به فوتبال نرسم. دیگر اوضاع جوری شد که خسته شده بودم. آنجا مدرسه که میرفتم دو کیف میبردم. یکی باشگاه و دیگری کیف مدرسه. آن زمان اپ های تاکسی نبود، ما با اتوبوس ۵ کورس میرفتم و فاصله زیادی را تا رسیدن به تمرین طی میکردم و از آنجا باز با اتوبوس بازمیگشتم. ۸ شب به خانه میرسیدم و می آمدم درس میخواندم. این چندین سال روال زندگی من بود. تا دوران دبیرستان، آن مدرسه که من میرفتم دوست نداشت کسی سمت فوتبال برود. خلاصه شاید درست نباشد این را میگویم. با دوست دیگرم که آن هم فوتبالیست بود، یکاری کردیم که مارا اخراج کنند. از آنجا آمدم و رمز موفقیت من خروج از آن مدرسه بود. الان که با همکلاسی های آن زمان صحبت میکنم به من میگویند خوشبحالت که از آنجا رفتی و زیاد موفق نشدند. 

میشه گفت چه کاری بود؟

یک دوست دیگر داشتم که آن هم خارج شد و خیلی موفق شد. نگوییم چکار کرده ام بهتر است. دوتایی همفکری کردیم و تصمیم گرفتیم کاری کنیم که بگویند شما بروید از مدرسه، اصلا چرا می آیید؟ دانشگاه هم تربیت بدنی خواندم با اینکه رشته دبیرستانم ریاضی بود. بعد آن هم خدمت سربازی و بعد از آن هم که در خدمت شما هستم.  

اخبار داغ

خط و نشان حسین طیبی برای بارسلونا اولین و آخرین تغییر موی خاویر زانتی به خاطر آرژانتین پنج گل در ۵ بازی؛ آیا آلمان مهره گمشده خود را پیدا کرده است؟ منچسترسیتی چگونه می تواند بایرن مونیخ را شکست دهد؟ (کارتون) کاپلو: به برلوسکونی گفتم رونالدو مناسب میلان نیست، فردا خریداری شد

منبع: طرفداری

کلیدواژه: امیر عرب براقی بین المللی سال ۱۴۰۱

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۹۸۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرسپولیس با اصالت است و باید از کاری که استقلال کرد دوری کنیم! | کار رقیب وجهه بین المللی شان را خراب می کند

به گزارش همشهری آنلاین بهزاد داداش‌زاده درباره دیدار آینده پرسپولیس مقابل سپاهان در هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر، اظهار داشت: برای هر ۲ تیم بازی سختی خواهد بود چراکه سپاهان اگر پیروز شود خودش را برای کسب سهمیه نزدیک می‌کند و اگر پرسپولیس ببرد، قطعاً می‌توانیم به طور قطع درباره قهرمانی صحبت کنیم.

وی افزود: سپاهان درگیر یکسری اتفاقات شد و بعد از لیگ قهرمانان آسیا تمرکزش را به کل از دست داد و از فرم ایده‌آل خود خارج شد، اما نمی‌شود آن‌ها را دست کم گرفت و به نظرم به اندازه کافی بازی با آلومینیوم درس‌های بزرگی به ما داد و دیگر نباید اشتباه کنیم. پرسپولیس فرصت خوبی دارد که صدرنشین لیگ شود، زیرا استقلال در سوی دیگر بازی بسیار سخت و غیرقابل پیش‌بینی مقابل تراکتور خواهد داشت و این امکان وجود دارد که شاگردان نکونام در این بازی امتیاز از دست بدهند. سپاهان دفاع متزلزلی دارد و اگر به خوبی این بازی را آنالیز کنیم قطعاً می‌توانیم دروازه این تیم را باز کنیم.

*آلومینیوم تیمی نبود که پرسپولیس را شکست دهد

پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس در ادامه درباره دیدار گذشته سرخ‌پوشان و شکست مقابل آلومینیوم در جام حذفی، تصریح کرد: مقصر شکست مقابل آلومینیوم فقط و فقط اوسمار بود، چرا که در یک بازی مهم و حیاتی وقتی دید تیمش ۲ بر صفر جلو است، با بیرون کشیدن اورونوف، ترابی و کریم تیم را فلج کرد و آنقدر تمرکز بچه‌ها پایین آمد که نتوانستند در کارهای دفاعی به خوبی عمل کنند و آرامش لازم را نداشتند.

وی بیان داشت: آلومینیوم تیمی نبود که بخواهد پرسپولیس را شکست دهد و ما اول به تصمیمات اشتباه اوسمار باختیم و دوم به این که بازی در خارج از خانه برگزار شد. البته که اگر بازی در تهران هم بود با اشتباهاتی که اوسمار کرد قطعاً باز هم می‌باختیم. امیدوارم چنین اشتباهی را دیگر در پرسپولیس نبینیم و اوسمار باتجربه‌تر شود چرا که بخاطر ترس بازی با سپاهان تیم را تغییر داد و هم جام حذفی را از دست دادیم و هم روحیه بچه‌ها برای بازی با سپاهان افت کرد.

*عدم تمرکز خط دفاع و هافبک باعث شد رفیعی هم تمرکزش را از دست بدهد

داداش‌زاده در ادامه گفت: رفیعی پیش از بازی با آلومینیوم عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و در برابر آلومینیوم هم همین عملکرد خوب را داشت، اما عدم تمرکز خط دفاع و هافبک باعث شد که رفیعی هم تمرکزش را از دست بدهد و باعث باز شدن دروازه پرسپولیس شد. بازیکنان پرسپولیس خوب بودند و گله‌ای از آنان ندارم چرا که ۲ بار اختلاف را به ۲ گل رساندند، اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که تیم از هم پاشید و ما متأسفانه از این تورنمنت حذف شدیم و فرصت کسب ۲ گانه ایران را از دست دادیم.

*امیدوارم نام باشگاه پرسپولیس را عوض نکنند

داداش‌زاده در پایان درخصوص انتقال مالکیت سرخ‌پوشان، خاطرنشان کرد: این انتقال را به ۶ بانک مالک تبریک می‌گویم و قطعاً افتخار بزرگی برای آن‌ها خواهد بود که مالک یکی از بزرگترین و پرهوادارترین و پرافتخارترین تیم‌های آسیا شده‌اند. مشکلات مالی یکی از دلایلی است که هواداران از خصوصی شدن باشگاه خوشحال شدند و امیدوارم اولین و مهم‌ترین قدم مالک باشگاه پرداخت مطالبات و بدهی‌های باشگاه باشد تا این تیم در آینده به مشکل برنخورد. امیدوارم نام باشگاه ما را عوض نکنند، هرچند نام خلیج فارس زیباست، اما بهتر است از این کار تیم رقیب دوری کنیم و اسم پرسپولیس تهران که خودش اصالت باشگاه را نشان می‌دهد تغییر نکند؛ چرا مسائل را سیاسی می‌کنند و یک پسوند به تیم‌شان اضافه می‌کنند، این کارشان ممکن است در جوامع بین الملل به آن‌ها آسیب بزند. در آخر به بازیکنان پرسپولیس افتخار می‌کنم که پیراهن سرخ را بر تن دارند و برای این پیراهن جانشان را می‌گذارند و امیدوارم در پایان فصل قهرمانی را با هواداران جشن بگیریم.

کد خبر 848223 برچسب‌ها ویژه ورزشی باشگاه آلومینیوم هرمزگان باشگاه پرسپولیس